கட்டுரையை வாசிக்க: https://solvanam.com/2025/03/23/இறவாமை-பகுதி-ஒன்று/எழுத்தாளர் வ. ஸ்ரீநிவாசன் உடைய முதல் கதை 1971ல் வெளிவந்தது. இவரது கதை, கவிதை, கட்டுரைகள் 'கணையாழி', "உயிரெழுத்து', 'நவீன விருட்சம்', 'வார்த்தை', 'சொல்வனம்' இதழ்களில் வெளியாகி உள்ளன.இவரது நூல்கள் :- 'எதைப் பற்றியும் (அ) இது மாதிரியும் தெரிகிறது', 'காணக்கிடைத்தவை' என்கிற கட்டுரை நூல்கள், ' கனவு மழை ' என்கிற சிறுகதைத் தொகுப்பு, வாழ்க்கை பற்றிய அறிவு' ஜே. கிருஷ்ணமூர்த்தி யின் On education நூலின் மொழி பெயர்ப்பு.இவர் 'சொல்வனம்' இணைய இதழின் ஆசிரியர் குழு உறுப்பினர். மாதம் ஒரு நூல் வழங்கும் 'சிறுவாணி வாசகர் மையத்தின் ஆலோசகர்.#தத்துவமும் உளவியலும்##தத்துவ நோக்கம்: இக்கட்டுரை, நினைவுகள் மற்றும் கலாசார மரபுகளின் வழியாக மரணத்தை தாண்டும் நிலையைப் பற்றிய தத்துவக் கருத்துக்களை ஆராய்கிறது. ஒருவர் நினைவில் வாழ்ந்தால், அவர் மரிக்கவில்லை என்ற பார்வை பல தத்துவங்களில் காணப்படும். இயேசு, புத்தர், கிருஷ்ணர் போன்றவர்களின் நினைவுகள் மற்றும் வழிபாடு அவர்களுக்கு நிலையான இடம் வழங்குகிறது.#உளவியல் நோக்கம்: நினைவுகள் எவ்வாறு உருவாகின்றன, அவை எவ்வாறு நிலைத்திருக்கின்றன என்பதை உளவியல் பார்வையில் கட்டுரை தொடுகிறது. புகைப்படங்கள், காணொளிகள் போன்றவை நினைவுகளை உறுதிப்படுத்தும் உபகரணங்களாக விளங்கும். இது நினைவுகள் என்பது உள்ளார்ந்த மற்றும் வெளிப்புற ஊக்கங்களால் உருவாகும் ஒரு மறுசீரமைப்புப் பணியே என்ற அறிவியல் எண்ணத்துடன் ஒத்துள்ளது.#நவீன அணுகுமுறை: பூமியின் சுழற்சி நிற்க வேண்டும் என்பதற்காக தியானத்தில் ஈடுபட்ட ஆசிரியரின் அனுபவம், நவீன உளவியலில் "மனதின் சக்தி" என்ற கருத்தைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது. ஒருவரது நம்பிக்கைகளும் செயல்களும் உலகத்தைக் கேள்விக்குள்ளாக்கும் வண்ணம் செயல்படலாம் என்பதற்கான ஓர் எடுத்துக்காட்டு இது.இக்கட்டுரை தத்துவ மற்றும் கலாசார பங்களிப்புகளை நிரம்பக் கொண்டிருப்பது போல், அறிவியல் அடிப்படைகளும் சேர்க்கப்பட்டால் கூடுதல் ஆழம் கிடைக்கும். உதாரணமாக:1. நியூரோசயின்ஸில், மனித மூளை "புகைப்படம் மற்றும் கதை" அடிப்படையில் நினைவுகளை சேமிக்கிறது என்பதற்கான பல ஆதாரங்கள் உள்ளன.2. உளவியல் ஆய்வுகள் ஒருவரின் தன்மையும், நினைவுகளிலும், அவரைப் பற்றிய பிறரின் பார்வையிலும் உறைந்து இருக்கிறது என்பதைக் காட்டுகிறது."இறவாமை" எண்ணத்தொடர்ச்சியும் உள்ளார்ந்த சிந்தனைகளையும் தூண்டும் கட்டுரை. தனிப்பட்ட அனுபவங்களும், தத்துவமும், கலாசார மரபுகளும் இணைந்துள்ள இக்கட்டுரை, மனிதன் எவ்வாறு மரணத்தை மீறி நினைவில் வாழ விரும்புகிறான் என்பதை காட்டுகிறது. அறிவியல் பார்வைகளைச் சேர்த்தால், இது முழுமையான பார்வையாகும் – நினைவின் உளவியல், தன்மையின் நியூரோ அறிவியல், மற்றும் மரபு மூலமாக நிலைபெறும் ஒழுக்க நெறிகள் என அனைத்தும் ஒன்றாக அமையும்.கட்டுரை மரணத்தையும் சிந்தனையையும் ஆழமாகப் பகுப்பாய்வு செய்யும் ஒரு முயற்சி. இது பரம்பரை அறிவியலின் எல்லைகளை மீறி, ஆன்மிகம், தத்துவம், உளவியல் மற்றும் அறிவியலை ஒற்றுமையாக்கும் ஒரு உரையாடலைத் தூண்டும்.இந்தக் கட்டுரையின் சிந்தனைகள் அனைத்தும் ஆய்வுமுறைக்கு உட்பட்டதாக இல்லையெனினும், இது மனதின் இயல்பையும், 'நான்' என்ற உணர்வின் நெடுந்தொடரான தேடலையும் பற்றிய விவாதத்தில் முக்கிய பங்களிப்பாக அமைகிறது.முழுமையான புரிதலுக்காகத் தத்துவம் மற்றும் உளவியல் ஆகிய இரண்டும் ஒருங்கிணைய வேண்டும் என்பதை இது நன்கு எடுத்துக் கூறுகிறது.